Pinksteren, meer dan de 50ste dag

Het Pinksterfeest was al een joods oogstfeest voordat het ook een christelijk feest werd. Het joodse volk telde vanaf de eerste sabbat na het Pesachfeest zeven weken af tot Pinksteren, de vijftigste dag.

Nieuw leven en keuzes maken

Bij het Pesachfeest wordt de uittocht uit Egypte gevierd. Met Pinksteren, ook wel het Wekenfeest genoemd, viert men het nieuwe leven en daarbij herdenkt men het ontvangen van de Tien Geboden en de wet. Zo wordt het feest van de uittocht, de bevrijding, afgerond met de viering van het leven en de opdracht verantwoordelijkheid te nemen voor de manier waarop je leeft.

Bemoediging en troost

Christenen vieren met Pinksteren de komst van de Heilige Geest. Jezus had beloofd dat zijn geest zou komen om zijn volgelingen te bemoedigen en kracht te geven, en de timing kan bijna geen toeval zijn. Wanneer de leerlingen bij elkaar zijn om het feest van nieuw leven en de wet te vieren, worden zij letterlijk in vuur en vlam gezet. Eenvoudige mensen als zij waren, hielden zij plotseling toespraken over de boodschap van Jezus, de onvoorwaardelijke liefde van God. Dat had grote impact. Machthebbers protesteerden maar heel veel mensen lieten zich dopen. Pinksteren is daarmee het geboortefeest van de christelijke kerk.

Maria Band heeft haar persoonlijke beleving van het Pinksterfeest geschreven. Die vind je in de rubriek Ankerplaatsen, vieren en gedenken het jaar door.