Inleiding 3 januari

Gods liefde vertolken.

Onlangs luisterden Joke, mijn vrouw, en ik naar een pianorecital. Gewoon in huis, een radioprogramma. De uitvoering ervan was prachtig en getuigde van een volmaakte schoonheid. We spraken er samen over. Heeft de musicus hiermee niet het hart, de diepere bedoeling van de onzichtbare componist vertolkt en tot uitdrukking gebracht? En is dat eigenlijk ook niet zo bij onze God? Zal ook ons leven niet een uitdrukking, een vertolking, een zichtbaar-maken zijn van de liefde, het hart en de bedoeling van onze Schepper? Evenals zijn Zoon, die gesproken heeft: “Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien”? (Joh.14 :9).
Wat klinkt dat hoog en onbereikbaar. God vertolken, zoals zijn Zoon dat ook deed. Toch is het heel dichtbij, onder ons en in ons aanwezig.
Zondag nog. Ik zat niet lekker in mijn vel. Moeite met zingen en luisteren en echt verstaan. Ik was bezig mijn op hol geslagen hartslag te corrigeren met langzamer ademhaling. Maar dat lukte niet en dan…Je ontwaakt en ziet die prachtige gezichten en ogen, die blijdschap en liefde uitstralen. En je hoort hun uitnodigende stemmen…Verwondering over Gods liefde en de metgezellen die ook met mij mee gingen tot het ontslag om 3 uur en daarna, was mijn deel. Met mijn pleeg-kleinzoon Manolito achter het stuur van mijn auto ging ik -innerlijk verrijkt- naar huis. Heb God zelf gezien in de ander. Ik ervaar daarover blijvende blijdschap.
Heb die dag de prediking thuis opnieuw beluisterd en verstaan hoe Gods roepstem deze dag mijn hart raakte. Juist zoals de voorganger gepredikt heeft. God is goed!

Kerntekst.
De vrijgekochten des Heren zullen wederkeren en met gejubel in Sion komen; eeuwige vreugde zal op hun hoofd wezen, blijdschap en vreugde zullen zij verwerven, kommer en zuchten zullen wegvluchten.
(Jesaja 51:11)

Lied.
Hij leidt mij in sporen van waarheid
getrouw aan zijn naam.
Moest ik gaan door het dal van de schaduw des doods,
kwaad zou ik niet vrezen.
Want naast mij gaat Gij,
uw stok en uw staf
zij doen mij getroost zijn.
(Psalm 23-e).

Gebed.
Zeer geliefde Vader. Wat zijn wij toch gelukkige mensen omdat wij U mogen kennen en uw liefde aan den lijve ervaren.
Dank U dat we steeds weer verblijd worden door het geloof van onze medebroeders en zusters. Vervult U zo ons samenzijn
en samen leven met uw goedheid en vrede. In Jezus’ naam. Amen.