Als de apostel Petrus schrijft over christelijk samenleven, dan geeft hij ook aan dat “ons spreken zal zijn met woorden als van God; want alleen zo wordt God verheerlijkt” (1 Petr.4:8-11).
Is dat niet een beetje te hoog gegrepen? Nee, het gaat alleen om onze blikrichting. Petrus heeft persoonlijk gezien hoe Jezus een klein kind in hun midden plaatste en van Hem vernomen, dat we alleen Gods koninkrijk kunnen binnen gaan als we worden als (kleine) kinderen (Matt.18:3,4). “Uit de mond van kleine kinderen en zuigelingen heeft God immers zelf lof bereid” (Matt. 21:16). Zo zal onze God ook zelf de mond van nederigen van hart vullen met zijn spreken.
De Hebreeënschrijver vertelt ons hoe God allereerst vele malen en op vele wijzen tot de vaderen gesproken heeft door de profeten, en dat God nu, in het laatst der dagen, tot ons spreekt in de Zoon (Hebr.1:1). Wat prachtig, maar ook, wat noodzakelijk is het dat wij, u en ik, Gods stem verstaan en horen wat Hij ons persoonlijk te zeggen heeft. We hebben Hem immers aangenomen en Hij, onze Vader, heeft aan hen die geloven immers de macht gegeven zonen en dochters van God te zijn (Joh.1:12). En lijken Gods kinderen ook niet ‘sprekend’ op hun hemelse Vader?
David is doordrongen van de betekenis van de woorden van onze mond.In psalm 19 bidt hij: Mogen de woorden van mijn monden de overleggingen van mijn hart U welgevallig zijn,o Here, mijn rots en mijn verlosser (:15).
Ook Jesaja heeft het nodig gehad, dat God zelf hem leert spreken als een leerling, in volkomen afhankelijkheid van zijn Zender, die weet wat hij nodig heeft. Een God die hem ook leert luisteren, om te horen zoals leerlingen doen.(Jes.50:4).Hoe doen leerlingen het dan? Ik moet hierbij denken aan mijn studietijd. In de pauze van een studieavond, wanneer ik even contact heb met een studiegenoot, zie ik hoe de professor iets begint te vertellen aan een van de deelnemers. Ik verontschuldig mijzelf bij mijn studiegenoot en haast mij om te horen wat de ‘prof’ te zeggen heeft. Ik wil geen woord van deze man missen. Hij sprak niet uit een boekje maar puur vanuit eigen levenservaring. Zo willen wij ook horen wat God ons te zeggen heeft. We willen aan zijn lippen hangen. Ook wanneer Hij spreekt door de mond van een medegelovige, of van een kind(!) Dat horen, dat luisteren, is zeer belangrijk voor een leerling om scherp te verstaan wat God spreekt. Ook als je te maken hebt met veel drukte om je heen van niet op elkaar afgestemde woorden of gesprekken. Goed om dan even in te houden, te luisteren en na te denken welke woorden je eventueel zou willen meedelen als die gelegenheid zich aandient. Wat prachtig als je geleerd hebt te spreken als een leerling. Dan ben je nooit alleen!
Kerntekst.
Wanneer zij je uitleveren, vraag je dan niet bezorgd af, hoe je moet spreken of wat je moet zeggen. Want wat je moet zeggen, zal je op dat moment worden ingegeven. Jullie zijn het immers niet zelf die dan spreken, het is de Geest van jullie Vader die in jullie spreekt (Matt.10:19,20).
Gebed.
Wat willen wij U hartelijk danken Vader, voor uw grootheid en wijsheid. U wekt door uw levende woord in ons het verlangen om in alle dingen van ons leven en zo ook in ons spreken uw naam groot te maken. Vader hier zijn we. Vorm ons naar uw beeld en vervul ons hart en onze mond met uw spreken en met de blijdschap van het koninkrijk der hemelen. Mogen wij leerlingen van U zijn die geen woord uit uw mond willen missen. Tot zegen van anderen en tot eer van uw heilige naam. Amen.
Recente reacties