Water en vuur

Johannes de Doper bereidde de weg voor, voor de komst van Jezus. Johannes de Doper doopte met water, ter bekering, maar Jezus zal dopen met vuur, met Geest. Johannes zegt dat het vuur voor de ongelovigen bestemd is. Ik vertaal dat als de ongelovige in mijzelf.

De doop van Johannes is een reinigingsritueel, waardoor je met een schone lei mag beginnen. Dit is het voorbereidende werk voor de grote reiniging, die met Geest en vuur. Vuur is krachtiger dan water en reinigt en loutert nog meer, maar vernietigt ook. Ikzelf zie het zo, dat het vuur alles vernietigt dat je bij de Liefde, bij God, vandaan houdt. Het vuur van de Heilige Geest zorgt ervoor dat alle blokkades die je hebt opgeworpen vóór Liefde, weggebrand worden. En het goede aan vuur is, dat vuur echt vernietigt. Het is voorgoed weg. Het kanaal, de weg, is nu weer open, om in en uit Liefde te leven.

Leerling af

De discipelen (volgelingen) worden nu apostelen (gezondenen). Jezus was de leraar en heeft alles uitgelegd en voorgeleefd. Zij waren getuigen. Nu zijn de apostelen geen volgelingen meer, maar worden ze geacht de wereld in te gaan en anderen te onderwijzen, zoals Jezus hen heeft onderwezen. Ze zijn nu gezanten, ambassadeurs van Liefde zeg maar. De Heilige Geest zal ze hiervoor de kracht geven.

We verstaan elkaar weer

Pinksteren herstelt zo de communicatie tussen God en de mens en tussen mensen onderling. Waar bij het verhaal van de toren van Babel de communicatie verstoord werd, is deze nu weer hersteld. Het is een nieuw tijdperk waarin ook wij nu nog leven.

Jezus zaaide, God oogst

Pinkster betekende in die dagen feest van de oogst. Ikzelf vergeleek de uitstorting van de Heilige Geest altijd met een soort van uitzaaien, maar nu zie ik hier dus dat het om oogsten gaat. Dit veronderstelt dus dat er al gezaaid is. Jezus is de zaaier geweest en nu is het God die oogst.
Als je zaait, is het de bedoeling dat het zaad in vruchtbare bodem belandt en daar ontkiemt. Ontkiemen is iets wonderlijks, want het zaadje zelf verdwijnt. Het transformeert in iets nieuws. Iets levends, dat dynamisch is en groeit. Een zaadje in de donkere, koude grond, dat groeit uit verlangen naar het licht en de warmte van de zon en zich opricht ten hemel. Dat is nu het beeld dat ik zie: een zaadje dat een boom wordt. Die boom krijgt vruchten en die vruchten worden rijp. Rijpe vruchten laat je niet hangen, want dan rotten ze. Rijpe vruchten worden geoogst. En wat doe je met oogst? Die haal je in met vreugde en die deel je uit. Iedereen is blij en voldaan.

De weg die is afgelegd

Kerst: vindt het zaadje vruchtbare grond?
Zo ja, dan zal het ontkiemen in het duister, op zoek naar het licht.
Het zaadje zelf sterft, verdwijnt (de kruisiging) en transformeert naar een nieuw leven (de wederopstanding met Pasen). Dit zal groeien en groeien en uiteindelijk, worden met Pinksteren de rijpe vruchten geoogst.

Ontkiemen

Ik ben nog klein
Maar goed gewapend.
Taaiheid en hardheid
Omhullen mij.
Nog in mij verborgen
Is het mysterie,
Maar in de koele
Donkere aarde
Wordt ik zacht
En sterft de materie.
Pas dan ga ik leven
…echt leven,
Eeuwig leven.