…ZORGEN MOET JE DOEN, NIET MAKEN…
TERUG VAN EEN SUCCESVOL HULPTRANSPORT RICHTING OEKRAINE
Met een (te) zwaar geladen bus zijn we via ons slaapadres Berlijn op weg gegaan naar Midden Polen. Daar waar we al zo lang komen en leven, maar waar nu veel extra werk aan de winkel is voor de vele honderden vrouwen en kinderen uit de Oekraïne, vaak verspreid over verschillende gezinnen. We hebben ze gesproken: emotie… verdriet… woede… tv-beelden willen ze niet zien… broers en vaders zijn daar… om te vechten.
De ontvangst was weer hartelijk en vriendschappelijk door de burgemeester en de gemeentesecretaris en mensen van de brandweer en scholieren. Plannen gemaakt voor over een paar weken bij het volgende transport: Waar en waarmee is onze hulp het meest effectief? Onze lading werd twee dagen later in een pas aangeschafte oude ambulance door de gemeente naar de Oekraïense grens gebracht en daar overgenomen door Oekraïense ambtenaren en verder de Oekraïne ingereden.
Na een snel afscheid op zaterdag weer terug in een temperatuur van -8 en stormachtige wind met sneeuwvlokken en veel ijs op de ramen. Bij vertrek functioneerde een ruitenwisser niet meer en moest gerepareerd worden door de overbuurman. Dan op weg over een glibberige asfalt hier en daar…. maar na 200 km, over Wroclaw in het zuiden, werd de lucht blauw en kwam de zon voor de rest van de tocht. Onderweg veel militaire voertuigen richting oosten….
Thuisgekomen meteen de zorgen over de aanhanger en het laden ervan omdat de materialen overal stonden, zoals bij de huismeester en AH –distributiecentrum. Daar staat hij nu bijna afgeladen en onder bewakingscamera’s. Veel telefoon met aanbiedingen van materiaal. Ook nog steeds donaties. In grote dank aanvaard, want de reiskosten blijken meer dan het dubbele te zijn. Gelukkig hebben we voor de terugweg over de tolweg officiële documenten van de burgemeester. Misschien helpen ze. Het volgende transport is na de Pasen. Ook dan kunnen we niet alles meenemen in verband met het gewicht. Dat komt dan in juli. Wij danken u en jullie zeer en zijn nog steeds dankbaar en blij met gaven en giften, die nog altijd binnen komen en waarmee we ook ter plaatse ontbrekende zaken kunnen kopen ter aanvulling. Tenslotte bidden we met u en jou in dankbaarheid het eerste couplet van het nationale Poolse kerklied:
Zegen ons Algoede… neem ons in uw hoede… en verhef uw aangezicht… over ons en geef ons licht….!
Gezegende Paasdagen!
Carla en Arie Booman.
Recente reacties