Voorganger: Bart Niek v.d. Zedde
4e Advent
Ter inleiding: ‘Hij offerde zijn eigen lichaam’, geloven met huid en haar, lijf & leden.
Het geloof wordt wel eens verondersteld een hoofd-, harts- en geesteszaak te zijn. En daarmee zou het niet per se lijfelijk of fysiek zijn. Het lijf, het lichaam, is in de traditie bezoedeld en beladen, met schuld&schaamte geladen.
Toch is de kern van ons Christelijk geloof (Jezus, de Christus), gezaaid in-, en geboren uit-, lijven van vlees en bloed. Zoals we lezen in het Evangelie van Lukas: Zelfs God is mens geworden. In&uit Maria. Zoals even daarvoor ook Johannes: in&uit Elisabeth. Beide zijn geboren, uit mensen. Met een lijf, handen en voeten. Misschien hadden ze, toen ze pubers werden, wel zweetvoeten. En, hadden ze later, als jong volwassenen, in de ochtend een slechte adem. Niets menselijks was hen vreemd? Jezus en Johannes: baby’s, jongens en uiteindelijk ook volwassen mannen van vlees en bloed.
In de lezing uit de brief – of beter: het is waarschijnlijk geen brief maar een preek – aan de Hebreeën, wordt het vergeestelijkte ook heel lijfelijk. Daar lezen we: ‘Jezus Christus deed dus wat God wilde: hij offerde zijn eigen lichaam’.
In deze tijd, stellen velen van ons, hun lijven ook beschikbaar. In de strijd tegen het Corona virus. Met een vaccinatie, ter bescherming van zichzelf (en anderen). ‘Neemt, en eet hiervan’, zo klinkt het bij het Avondmaal. In deze wereld leven wij van zaken, met spullen, en met de wetenschap, dat andere mensen hun lijf&gezondheid daarvoor hebben gewaagd: in mijnen, in fabrieken, in ziekenhuizen. Ten behoeve van het geluk en welzijn van onszelf, en van vele anderen, geven andere mensen soms meer dan goed voor hun eigen lichaam (en geest) is.
Is dat wat het evangelie, met het voorbeeld van Jezus offer, ons wil voor houden? Hoever moet je, of hoever kun je daarin gaan? Je eigen lijf inzetten ‘voor de goede zaak’- ter beschikking stellen van God, ten dienste van anderen; ten koste van je eigen welzijn? Of, in hoeverre kunnen wij toelaten en accepteren dat anderen hun lichaam inzetten, voor ons geluk en welzijn!? Het lichaam is immers ook een tempel, zoals Paulus ons voorhoudt!
Liturgie
Binnenkomst, ouderling steekt de kaarsen op de liturgietafel aan, stil moment.
Groet / bemoediging /Lied: NLB 80:1,6,7 ‘O God van Jozef, leid ons verder’ / Kyrië /Lied: NLB 377:1,2,3,4 ‘Zoals ik ben, kom ik nabij’ / Kindermoment – Aansteken van Adventskaars / Gebed bij de opening van de schrift /Schriftlezing: Heb. 10:5-10 / Lied: NLB 441:1,7,8 ‘Hoe zal ik U ontvangen’ / Schriftlezing: Luk. 1:39-45 / Lied: NLB 475:1,2 ‘Ik mag hier aan uw kribbe staan’ / Overweging / Lied: NLB 925 (3x zachtjes, 3x hardop, meditatief) ‘Wek mijn zachtheid weer’ / Ev. bericht van overlijden / Dankgebed, voorbeden, stil gebed, onze Vader / Mededelingen door ouderling van dienst/ Slotlied: NLB 378:1,2,3,4,5 ‘Sterk, Heer, de handen tot uw dienst’ / Zegen
Collectes : 1e collecte: Duurzaamheid; 2e collecte: Kerk en Eredienst