Voorganger: Henk Postma
De dienst op Goede Vrijdag is sober. Voor en na de dienst is het stil. Het lijdensevangelie lezen we uit Johannes 18 en 19. En we horen het ‘Beklag van God’: hoe Hij telkens weer zijn liefde aan ons toont. En wij maar al te vaak tegendraads zijn. Al die woorden worden afgewisseld met enkele koralen en een paar aria’s uit de Matthäus Passion.
Petrus en Jezus in de Stille Week en Pasen
Op Witte Donderdag, Stille Zaterdag en met Pasen volgen we Petrus. Hij komt zichzelf tegen, maar boven alles komt hij ook Jezus tegen. Op het moment suprême valt hij door de mand en blijkt hij niet zo sterk als hij zichzelf gedacht had. Erger nog, hij laat degene met wie hij een diepe band heeft in de steek. Er is iets grondig misgegaan in zijn laatste uren met Jezus en de dood van Jezus zet een groot kruis door de toekomst van Petrus. Hoe kan hij ooit nog in het reine komen met zichzelf. Er zijn niet zoveel verhalen die in alle vier de evangeliën voorkomen, maar de verloochening van Petrus is er één van. Soms zijn er gebeurtenissen die nauwelijks te vergeven zijn. En het wordt helemaal moeilijk wanneer de dood een spelbreker is. In de omgang met Petrus gaat Jezus ons voor in de weg van vergeving. Ook hier blijkt dat de liefde sterker is dan de dood. Het is heel summier wat erover gezegd wordt, maar dat nodigt juist uit tot ieders eigen verbeelding. Jezus kijkt Petrus aan wanneer de haan kraait, Petrus huilde bitter, en Petrus ontmoet Jezus met Pasen in zijn eentje. Het zijn drie momenten die ons richting willen wijzen op de weg naar vergeving en verzoening. Er blijkt een nieuw begin een nieuwe start mogelijk. En dat is waar het met Pasen over gaat. Het gaat niet om dogma’s over verzoening, het gaat om het leven uit en met verzoening. Dat is het nieuwe leven waar Jezus ons in brengt. Dit verhaal van Petrus wil ik het klankbord laten zijn voor het gedeelte uit de Bergrede, waar Jezus direct na het Onze Vader zegt: ‘Want als jullie anderen hun misstappen vergeven, zal jullie hemelse Vader ook jullie vergeven. Maar als je anderen niet vergeeft, zal jullie Vader jullie je misstappen evenmin vergeven.’ Daarmee wordt de bede uit het Onze Vader ‘Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie ons iets schuldig was’ nog extra benadrukt. Leven in en uit vergeving, leven in goede verbondenheid met elkaar, vormt het kloppend hart van de Bergrede.
Uitbeeldingen in de kerk in de Stille Week
De commissie die de kerk met Kerst en Pasen versiert, vroeg zich af, wat kunnen wij tijdens Palmzondag, de Stille Week en Pasen, aan het beeld wat de kijker thuis krijgt, toevoegen? Na wat denkwerk is het “De kruisweg” van Jezus geworden die we gaan uitbeelden:
Goede Vrijdag: Een zwarte dag met het ruw houten kruis en dode takken.