Het Woord bewaren.
De bijbel spreekt er vaak over.
En dat is begrijpelijk. Het is nogal wat! Het woord van onze levende God en Vader. Een levenwekkend woord dat uitmunt in kracht en schoonheid en eenheid voor elke gelovige die de rijkdom aan schatten ontdekt en aan den lijve ervaart en met verbazing de levende Heer Zelf ontmoet.
Ik moet ook denken aan Maria, de moeder van Jezus, die het goede nieuws van de engelen uit de mond van de herders in haar hart bewaart en het koestert als een geheime schat.
Eigenlijk bestaat Gods volk uit schatbewaarders. Nee, niet van een uiterlijke, maar van een innerlijke schat: het woord van onze God, voortkomend uit de ultieme liefde van God, die zijn Zoon zond, Christus, om de liefdesgemeenschap tussen God, de Vader en zijn kinderen te herstellen. Vooral die woorden die tot ons hart gesproken hebben. Die herinneren wij ons ook nog vanuit onze jeugd wanneer wij opmerken: “Mijn moeder zou dat nooit gezegd hebben;” of, “Ik hoor het mijn vader nog zeggen;” of, “Mijn leraar zou gezegd hebben..”
Nog veel meer spreekt onze hemelse Vader tot ons diepste wezen als zijn geliefden.
Alleen al de gedachten van God, op de eerste bladzijde van de bijbel: “Laat Ons mensen maken die op Ons lijken.” Wat een liefdevol woord jegens mensen, nog voor zij geschapen zijn. Wij lijken op onze hemelse Vader! Dat is altijd al Gods bedoeling geweest. Ook in ons taalgebruik en in onze onderlinge relaties, zullen we woorden spreken als van God. (1 Petr.4:11).
De bijbel (vooral de NBG vertaling) spreekt heel veel over het bewaren van Gods woord. Vooral in de psalmen en in spreuken. In psalm 119: 129 lezen we: “Wonderbaar zijn uw getuigenissen, daarom bewaart ze mijn ziel”. En elders lezen we:” Bewaar mij, o God, want bij U schuil ik.”(Psalm 16: 1). God en zijn woord zijn één.
Wat prachtig, dat we door ons geloof in Gods woord, de bewarende hand van God ervaren. Vooral in het samengaan met medegelovigen, met wie we in de geloofsgemeenschap deze getuigenissen uitzingen. We ervaren zo het feestelijke van Gods aanwezigheid in ons midden.
Het is belangrijk dat we de schatten die we van God ontvangen hebben, bewaren en er niet of weinig met anderen over spreken. Ons spreken met de ander zal vooral een spreken zijn vanuit de vruchten die God in ons leven, juist ook door die schatten, doet opbloeien; zoals blijdschap, vrede, zachtmoedigheid en trouw. En nog veel meer.
Kerntekst.
Wie zijn mond in toom houdt, bewaart zijn leven.
(Spreuken 13:3).
Lied.
Bewaar mij, o God, want bij U schuil ik,
‘k heb tot de Heer gezegd: “U bent mijn God, ik heb geen goed buiten U.”
En al de heiligen, zij zijn de heerlijken in wien ik al mijn welbehagen heb.
O Heer, mijn erfdeel en mijn beker, ja Heer mijn erfdeel bekoort mij.
Ik prijs de Here, die mij raad geeft. Ik stel mij de Heer bestendig voor ogen.
En omdat Hij aan mijn rechterhand is, wankel ik niet en verheugt zich mijn hart.
En mijn ziel juicht, want U maakt mij het pad des levens bekend.
Overvloed van vreugde voor uw aangezicht, liefelijkheid in uw rechterhand.
Bewaar mij, o God, want bij U schuil ik,
‘k heb tot de Heer gezegd: “U bent mijn God, ik heb geen goed buiten U.”
(Uit psalm 16).
Gebed.
Wat is uw heerlijkheid Vader toch met geen pen te beschrijven!
U schept ons, mensen, naar uw beeld en gelijkenis en schenkt ons open ogen naar U toe, waardoor wij uw overvloed en hemelse vreugde en liefelijkheid kunnen aanschouwen, ontvangen en bewaren. Door alle moeite heen zal uw heerlijkheid in ons leven alleen maar kunnen toenemen, waardoor wij in ons leven op aarde voor uw aangezicht met blijdschap wandelen.
Recente reacties