Binnengaan in Gods rust.

Wat hebben we toch een heerlijke God. Een God die aan ons, ja, aan alle mensen die vermoeid en belast zijn, echte hemelse rust wil schenken (Matt.11:28). Ook in onze politiek-bewogen tijd vol dreiging en onrust, heeft God zijn volk gesteld tot een licht voor alle volken. (Jes.49:6). Reeds eerder lazen we over de ongeruste profeet Habakuk, dat God in al het politieke rumoer het laatste woord heeft. En dat de rechtvaardige door het geloof zal leven (Hab.2:4) en wandelen met Gods jubel en gerustheid in het hart. (Hab.16-b en 18). Net zoals een kleine jongen wandelt aan de hand van zijn vader en daarbij soms danst en huppelt van plezier.

Wat indrukwekkend!
God schenkt de zijnen echte rust van boven. Om Hem te zien, en met Hem te wandelen in blijdschap en vrolijkheid. Om Hem echt te kennen. En zo een licht te zijn in onze wereld
En het is juist die rust, die vanzelfsprekende veiligheid en liefde, die ons doet groeien naar Hem toe.
Dat zien we al in het natuurlijke leven, zoals bij die kleine jongen aan de hand van zijn vader, die soms danst van plezier. Hij is trots op zijn vader en zou net zo willen zijn zoals hij en zich met hem willen vereenzelvigen; willen identificeren. Identificeren betekent letterlijk: als gelijke beschouwen. Aanvankelijk vereenzelvigt het kind zich met de wens van de ouder, vooral ook om hun liefde en goedkeuring te verwerven, maar later is er steeds meer dat verlangen om net zo te worden als de ouder en wil een zoon in elk opzicht op zijn vader lijken, met dezelfde eigenschappen, denkwijzen en idealen. Hij wil niet meer alleen in gehoorzaamheid aan de wil van de ouders leven, maar hij wil zelf groot zijn. Het voorbeeld van de ouder is van groot belang!
In het geestelijk geloofsleven zien we eenzelfde ontwikkeling. De apostel Johannes zegt in zijn 2-de brief dat juist in die vertrouwelijke omgang met de Hemelse Vader; jong gelovigen het kwaad weten te overwinnen en uitgroeien tot Vaders die Hem, Christus door en door kennen (1 Johannes 2:13,14) en zijn rust binnengaan. Juist door dat wandelen met Hem in blijdschap; groeiend naar die eenheid met onze hemelse Vader en steeds binnen weten te gaan in Gods rust.
Wanneer ik spreek over de rust die God schenkt, haal ik dit niet uit een boekje, maar getuig ik van Hem die mij in bizarre momenten uit mijn leven, verloste en een hart vol liefde gaf aan mijn tegenstanders. Juist in moeilijke momenten is Gods goedertierenheid opvallend en doet Hij je putten uit zijn liefdesbron ook t.b.v. andersdenkenden. En wat ervaar ik dan hoe Gods Geest oneindig veel groter en heerlijker is dan de inspanning van mensen. Hoe goed bedoeld ook. Hij schenkt de zijnen een rust die Hemels genoemd mag worden. Een rust die blijvend is en die ons hart steeds weer tot Hem doet opheffen. Die rust doet mij steeds weer wachten op Hem. U weet wel, het laatste vers uit psalm 27 van David: “Wacht op de Heer, wees dapper en vastberaden, ja wacht op de Heer.(:14). “Vader, ik wacht op U”.
God de Vader zoekt een ieder van ons persoonlijk te vormen naar zijn beeld en gelijkenis. De ervaring dat onze Vader, die een ieder van zijn kinderen beter kent dan wie ook, herschept ons naar zijn beeld en gelijkenis. Dat staat zo mooi in de Romeinenbrief.: “Wie Hij al van te voren heeft uitgekozen, heeft Hij er ook van te voren toe bestemd om het evenbeeld te vormen van zijn Zoon die de eerstgeborene moest zijn van talloze broeders en zusters.(8:29). En juist in de stilte van Gods rust, voltrekt zich het wonder van het te voorschijn komen van zijn kinderen als jongelingen en vaders naar Gods gelijkenis, die Hem, de eerste broeder, Christus, kennen. Mensen naar Gods beeld en gelijkenis. (Gen.1:26). Vaders die Christus door en door
kennen met hart en ziel. Wat ziet de wereld naar hen uit! Wij lezen dat in Romeinen: Want met reikhalzend verlangen wacht de schepping op het openbaar worden van de zonen Gods .(8:18). Mensen die zich toebereid hebben om, vervuld met God Geest, door God herschapen zijn, om met Hem heerschappij uit te oefenen op aarde. Voor die plaats naast en met onze God
was die ononderbroken groei in stilte en rust onontbeerlijk.
We lezen dat ook in Johannes 15. Wat moeten wij doen? Slechts één ding: blijven in Hem en in zijn rust. Wie in Hem en dus ook in zijn rust blijft, draagt veel vrucht. (Joh.15:5). En onze Vader wordt verheerlijkt wanneer wij veel vrucht dragen. ( Zo ben je ook zijn leerling) (:8).
De apostel Paulus wijdt aan dat belangrijke rusten in Hem wel 2 hoofdstukken in zijn brief aan de Hebreeën. Hij vermeldt dat door opstandigheid een groot deel van het volk in de woestijn is gestorven en nooit aangekomen is in de beloofde rust, in het beloofde land. Het is goed om Hebreeën hoofdstuk 3 en 4 eens goed door te lezen.

Kerntekst.
Mijn volk zal in een verblijf des vredes wonen, in veilige woningen, in oorden van ongestoorde rust. Ook als het hagelen gaat en er rumoer lostbarst.
(Jes. 32: 18 en 19).

Lied.
Mijn hart is gerust, o God.
Ik wil zingen, psalmzingen, ja van harte.
Waak op, harp en citer, ik wil het morgenrood wekken.
Ik zal U loven, o Heer, onder de volken, onder de natiēn,
want hoger dan de hemel is uw goedertierenheid.

Verhef u o God, bied ons hulp tegen de tegenstander,
want mensenhulp is ijdel. Met God zullen wij kloeke daden doen,
want Hij zelf zal onze tegenstanders vertreden.
Mijn hart is gerust, o God.
(Uit psalm 108).

Gebed.
Hoe groot bent U!
U bent het die ons verlost en bevrijdt en uitredt, en deelgenoot maakt van uw rust. Vader, U zoekt bij ons te wonen (Joh.14::23).
Uw ogen gaan over de gehele aarde, om krachtig bij te staan, hen, wier hart volkomen naar U uitgaat.” (2 Kronieken 16:9). U staat ons ook bij in onze groei naar U toe. Wat buitengewoon dat U te midden van onrust en geweld uw kinderen vrede en rust schenkt en, zoals uw woord zegt, vormt naar het beeld van uw Zoon. Dank U Vader, dat U ons omringt met uw trouw en goedheid. Uw Zoon bad reeds: “Vader Ik wil dat degenen die U Mij geschonken heeft, bij Mij zijn om mijn heerlijkheid te aanschouwen”.
Wat een feest om Hem te zien met onze harteogen en te wandelen met U onze Vader al de dagen van ons leven. Amen.

Rectificatie.
Op de tweede alinea van de uitnodiging voor 13 augustus staat een verkeerde tekstaanduiding: (Op. 3:19),  moet zijn (Jer. 3:19).
Wellicht was U dat reeds opgevallen. 
Pieter.